torpor

Galego

• Etimoloxía: do latín torpor.

• Pronuncia: [tɔɾˈpoɾ] (AFI)

Substantivo masculino

torpor (sg: torpor; pl: torpores)

1. Alteración física que consiste na perda de sensibilidade e reflexos, de enerxía, de adormecemento.

Traducións

• Castelán: torpor ^(es)
• Francés: torpeur ^(fr)
• Inglés: torpor ^(en)
• Italiano: torpore ^(it)
• Portugués: torpor ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín torpor.

Substantivo masculino

torpor (sg: torpor; pl: torpores)

1. Torpor.

Inglés

• Etimoloxía: do latín torpor.

• Pronuncia: /ˈtɔpə/ /ˈtɔrpɚ/ (AFI)

Substantivo

torpor (sg: torpor; pl: torpor)

1. Torpor.

Variantes

• torpour

Latín

• Etimoloxía: de torpeō.

• Pronuncia: /ˈtor.por/, /ˈtɔr.pɔr/ (AFI)

Substantivo

torpor

1. Entumecemento, adormecemento, torpor.
2. Preguiza, apatía, inactividade.

Portugués

• Etimoloxía: do latín torpor.

Substantivo masculino

torpor (sg: torpor; pl: torpores)

1. Torpor.