traumatismo

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo τραυματισμός (traumatismós, "acción de ferir").

• Pronuncia: /tɾawmaˈtismo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

traumatismo (sg: traumatismo; pl: traumatismos)

1. (Medicina) Lesión que sofre un organismo por unha violencia externa. A lesión provocada pode ser interna ou externa.
   • Exemplo: Os traumatismos poden estar causados por golpes, caídas, accidentes, armas, etc.
     
     
   • Sinónimos: trauma, traumatose

Termos relacionados

• traumatizar, traumatizante
• traumatólogo, traumatoloxía
• traumatismo psíquico
• traumático

Traducións

• Alemán: Traumatismus ^(de)
• Castelán: traumatismo ^(es)
• Catalán: traumatisme ^(ca)
• Chinés: 外伤 ^(zh)
• Francés: traumatisme ^(fr)
• Inglés: traumatism ^(en)
• Italiano: traumatismo ^(it)
• Polaco: uraz ^(pl), trauma ^(pl), obrażenia ^(pl)
• Portugués: traumatismo ^(pt)
• Ruso: травматизм ^(ru)
• Vasco: traumatismo ^(eu)

Castelán

• Etimoloxía: do grego antigo τραυματισμός (traumatismós, "acción de ferir").

Substantivo masculino

traumatismo (sg: traumatismo; pl: traumatismos)

1. (Medicina) Traumatismo.

Italiano

• Etimoloxía: do grego antigo τραυματισμός (traumatismós, "acción de ferir").

Substantivo masculino

traumatismo (sg: traumatismo; pl: traumatismi)

1. (Medicina) Traumatismo.

Portugués

• Etimoloxía: do grego antigo τραυματισμός (traumatismós, "acción de ferir").

Substantivo masculino

traumatismo (sg: traumatismo; pl: traumatismos)

1. (Medicina) Traumatismo.

Vasco

• Etimoloxía: do grego antigo τραυματισμός (traumatismós, "acción de ferir").

Substantivo

traumatismo

1. (Medicina) Traumatismo.