vexador

Galego

• Etimoloxía: do latín vexātor, -ōris.

Adxectivo

vexador (ms: vexador; mpl: vexadores; fs: vexadora; fpl: vexadoras)

1. Que vexa.

Traducións

• Castelán: vejador ^(es).

Substantivo

vexador (ms: vexador; mpl: vexadores; fs: vexadora; fpl: vexadoras)

1. Persoa ou cousa que vexa.

Traducións

• Castelán: vejador ^(es).