vingt

Francés

• Etimoloxía: do francés medio vingt, do francés antigo vint, do latín vīgintī, do protoindoeuropeo *h₁wih₁ḱm̥ti, *dwi(h₁)dḱm̥ti.

• Pronuncia: /vɛ̃/ /vɛ̃t/ (AFI)

• Escoitar: «vingt» (Ficheiro ─ axuda)

Número cardinal

vingt

1. Vinte.

Termos relacionados

• quatre-vingts
• vingtaine
• vingt dieux
• vingtième

Descendentes

• Crioulo haitiano: ven
• Crioulo de Mauricio: vin
• Garífuna: wein