vultur

Arromanés

• Etimoloxía: do latín vultur.

Substantivo

vultur

1. (Ornitoloxía) Voitre.

Sinónimos

• ornji

Latín

Substantivo

vultur

1. (Ornitoloxía) Voitre.

Descendentes

• Arromanés: vultur, vãltor
• Asturiano: utre, butre, utra
• Castelán: buitre
• Catalán: voltor
• Inglés: vulture
• Francés: vautour
• Italiano: avvoltoio
• Galego: voitre
• Ladino: valtoi
• Occitano: voltre, voltor, voutor
• Portugués: abutre
• Romanés: vultur
• Siciliano: vuturu, avuturu
• Véneto: voltor

Romanés

• Etimoloxía: do latín vultur.

• Pronuncia: /'vul.tur/ (AFI)

Substantivo

vultur

1. (Ornitoloxía) Voitre.

Volapuk

• Etimoloxía: do latín vultur.

• Pronuncia: /vulˈtuɾ/ (AFI)

Substantivo

vultur

1. (Ornitoloxía) Voitre.