xerarca

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo ἱεράρχης (hierarchēs).

• Pronuncia: /ʃeˈɾaɾka̝/ (AFI)

Substantivo masculino

xerarca (sg: xerarca; pl: xerarcas)

1. Autoridade dunha xerarquía, especialmente de tipo relixioso.

Traducións

• Alemán: Boss ^(de), Bonze ^(de), Hierarch ^(de)
• Bielorruso: іерарх ^(be)
• Búlgaro: йерарх ^(bg)
• Castelán: jerarca ^(es)
• Francés: hiérarque ^(fr)
• Finés: hierarkki ^(fi)
• Grego: ιεράρχης ^(el)
• Inglés: leader ^(en), chief ^(en), hierarch ^(en)
• Italiano: gerarca ^(it)
• Latín: hierarcha ^(la)
• Polaco: hierarcha ^(pl)
• Portugués: jerarca ^(pt)
• Ruso: иерарх ^(ru)