þunor

Inglés antigo

• Etimoloxía: do protoxermánico occidental *þunr, do protoxermánico *þunraz, do protoindoeuropeo *(s)ten-, *(s)tenh₂-.

• Pronuncia: /ˈθu.nor/ (AFI)

Substantivo masculino

þunor

1. (Meteoroloxía) Trono.

Termos relacionados

• þunrian
• þunorlīċ