азот

Baskir

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Bielorruso

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Búlgaro

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Casaco

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Chuvaxo

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Erza

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Kirguiz

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Komi

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Macedonio

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Referencias

Australian National University (1998). Routledge Macedonian-English Dictionary. p. 3. Psychology Press. ISBN 9780415160469.

Mari occidental

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Ruso

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

• Pronuncia: [ɐˈzot] (AFI)

Substantivo masculino

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Referencias

Thompson, Della (ed.) (2013). Compact Oxford Russian Dictionary. p. 3. OUP Oxford. ISBN 9780199576173.

Ruteno

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Serbio

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Tártaro

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Taxico

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Ucraíno

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Usbeco

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

азот

1. (Química) Azote, nitróxeno.