-mente

Galego

• Etimoloxía: do latín mente, ablativo singular de mēns ("mente", "propósito").

• Pronuncia: [ˈmen.tɪ] (AFI)

Sufixo

-mente

1. Usado para formar adverbios a partir de adxectivos.

Traducións

• Alemán: -erweise ^(de)
• Castelán: -mente ^(es)
• Catalán: -ment ^(ca)
• Finés: -sti ^(fi)
• Francés: -ment ^(fr)
• Grego: -ά ^(el), -ώς ^(el)
• Inglés: -ly ^(en)
• Italiano: -mente ^(it)
• Portugués: -mente ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín mente, ablativo singular de mēns ("mente", "propósito").

• Pronuncia: [ˈmen̪.te] (AFI)

Sufixo

-mente

1. Usado para formar adverbios a partir de adxectivos.

Italiano

• Etimoloxía: do latín mente, ablativo singular de mēns ("mente", "propósito").

• Pronuncia: [ˈmen̪.te] (AFI)

Sufixo

-mente

1. Usado para formar adverbios a partir de adxectivos.

Portugués

• Etimoloxía: do latín mente, ablativo singular de mēns ("mente", "propósito").

• Pronuncia: [ˈmẽ.ʧɪ] ou [mẽⁿ.ʧɪ] (Brasil) (AFI)

Sufixo

-mente

1. Usado para formar adverbios a partir de adxectivos.