Carme

Galego

• Etimoloxía: do hebreo כַּרְמֶל‎ (karmél), de כֶּרֶם‎ (kérem) e אֵל‎ (él).

Nome propio

Carme

1. Definición impropia: nome propio feminino.
   • Variantes: Carmo.

Traducións

Vexa en «Carmo» cognados noutras linguas.

Referencias

Costas González, Xosé-Henrique (1991). 1.000 nomes galegos. Comisión para a Normalización Lingüística.

Catalán

• Etimoloxía: do hebreo כַּרְמֶל‎ (karmél), de כֶּרֶם‎ (kérem) e אֵל‎ (él).

Nome propio

Carme

1. Definición impropia: nome propio feminino, cognado co galego «Carmo, Carme».

Referencias

Albaigès i Olivart, Josep M. (1993). Diccionario de nombres de personas. p. 69. Edicions Universitat de Barcelona. ISBN 9788447502646. C: Carme.