Delfín

Grafías semellantes:     delfin ,    delfín

Galego

• Etimoloxía: do latín delphinus.

• Pronuncia: /dɛlˈfiŋ/ (AFI)

Substantivo masculino

delfín

1. (Astronomía) Constelación boreal situada entre Pegaso e Aguia. O seu nome latino é Delphinus e a súa abreviatura Del.

Sinónimos

• Golfiño

Traducións

• Alemán: Delphin ^(de)
• Castelán: Delfín ^(es)
• Francés: Dauphin ^(fr)
• Inglés: Dolphin ^(en)
• Italiano: Delfino ^(it)
• Portugués: Golfinho ^(pt)
• Chinés: 海豚座 ^(zh)
• Coreano: 돌고래자리 ^(ko)
• Xaponés: いるか座 ^(ja)
• Latín: Delphinus ^(la)
• Polaco: Delfin ^(pl)
• Ruso: Дельфин ^(ru)
• Turco: Yunus ^(tr)
• Vietnamita: Hải Đồn ^(vi)
• Grego: Δελφίν ^(el)
• Finés: Delfiini ^(fi)
• Malaio: Ikan Lumba-Lumba ^(ms)
• Noruegués: Delfinen ^(no)
• Romanés: Delfin ^(ro)
• Irlandés: an Deilf ^(ga)
• Danés: Delfinen ^(da)
• Esperanto: Delfeno ^(eo)
• Catalán: Dofí ^(ca)
• Croata: Dupin ^(hr)
• Lituano: Delfinas ^(lt)
• Noruegués nynorsk: Delfinen ⁽ⁿⁿ⁾
• Neerlandés: Dolfijn ^(nl)
• Húngaro: Delfin ^(hu)
• Ucraíno: Дельфін ^(uk)
• Eslovaco: Delfín ^(sk)
• Esloveno: Delfin ^(sl)
• Sueco: Delfinen ^(sv)
• Tailandés: กลุ่มดาวโลมา ^(th)
• Checo: Delfín ^(cs)
• Estoniano: Delfiin ^(et)
• Ido: Delfino ^(io)

Véxase tamén

• Apéndice: Constelacións

Nome propio

Delfín

1. Definición impropia: nome propio masculino.

Traducións

Cognados de «Delfín» noutras linguas.

Castelán

Substantivo masculino

Delfín

1. (Astronomía) Nome castelán da constelación de Delfín.

Véxase tamén

• Apéndice: Constelacións