abacial

Galego

• Etimoloxía: do latín abbatiālis, -e.

• Pronuncia: [a.βaˈθjal] (AFI)

Adxectivo

abacial (sg: abacial; pl: abaciais)

1. (Relixión) Relativo á abadía ou ao abade ou abadesa.

Traducións

De 1

Búlgaro: игуменски (bg), манастирски (bg). Castelán: abacial (es), abadengo (es). Catalán: abadal (ca), abadial (ca), abacial (ca). Esperanto: abata (eo), abateja (eo). Estoniano: abti- (et), abtissi- (et), abtkonna- (et), kloostri- (et). Finés: apotin- (fi), luostarin (fi). Francés: abbatial (fr). Francocontés: aibbaciâ (fc).

Grego: ηγουμενικός (el). Ido: abadala (io). Inglés: abbatial (en). Interlingua: abbatial (ia). Latín: abbatialis (la). Neerlandés: abbatiaal (nl). Noruegués: abbed- (no), abbedisse- (no), abbedi- (no). Novial: abatial (nov).

Occitano: abadial (oc). Polaco: opacki (pl). Portugués: abacial (pt). Romanés: abațial (ro), mănăstiresc (ro). Ruso: аббатский (ru). Sueco: abottlig (sv), abbots- (sv) Vietnamita: trưởng tu viện (vi), viện chủ tu viện (vi).

Castelán

• Etimoloxía: do latín abbatiālis, -e.

• Pronuncia: /a.ba.ˈθjal/ (AFI)

Adxectivo

abacial (sg: abacial; pl: abaciales)

1. (Relixión) Abacial.

Referencias

Boullón Agrelo, Ana Isabel; Monteagudo Romero, Henrique; García Cancela, Xermán (1988). Diccionario normativo galego-castelán. p. 1. Editorial Galaxia. ISBN 9788471546418.

Catalán

• Etimoloxía: do latín abbatiālis, -e.

• Pronuncia: oriental /ə.βə.siˈaɫ/, occidental /a.βa.siˈaɫ/ (AFI)

Adxectivo

abacial (sg: abacial; pl: abacials)

1. (Relixión) Abacial.

Portugués

• Etimoloxía: do latín abbatiālis, -e.

• Pronuncia: Rio de Janeiro: /a.ba.si.'aʊ/ (AFI)

Adxectivo

abacial (sg: abacial; pl: abaciais)

1. (Relixión) Abacial.

Referencias

Caldas Aulete, Francisco. iDicionario Aulete. Lexikon Editora Digital.