abadía
Grafías semellantes: abadia , abadiá |
Galego
- Etimoloxía: do galego-portugués abadia, do latín abbatia, con simplificación de xeminada.
- Pronuncia: [a.βaˈði.ɐ] (AFI)
abadía (sg: abadía; pl: abadías)
- (Relixión) Dignidade de abade ou abadesa.
- (Relixión) Igrexa ou mosteiro con territorio de seu rexido por un abade ou abadesa.
- (Relixión) Casa do crego que rexenta unha parroquia.
- (Relixión) Territorio, xurisdición, bens ou rendas dun abade ou abadesa.
- (Relixión) Tributo pagado ao párroco ao morrer alguén.
Traducións
Abadía (2)
|
|
|
Abadía (4); vexa abadengo.
Termos relacionados
Véxase tamén
Castelán
abadía (sg: abadía; pl: abadías)
- (Relixión) Abadía (dignidade de abade ou abadesa).
- (Relixión) Abadía (igrexa ou mosteiro con territorio de seu rexido por un abade ou abadesa).
- (Relixión) Abadía, reitoral, reitoría (casa do crego que rexenta unha parroquia).
- (Relixión) Abadía (territorio, xurisdición, bens ou rendas dun abade ou abadesa).
- (Relixión) Abadía (tributo pagado ao párroco ao morrer alguén).
Referencias
Boullón Agrelo, Ana Isabel; Monteagudo Romero, Henrique; García Cancela, Xermán (1988). Diccionario normativo galego-castelán. p. 1. Editorial Galaxia. ISBN 9788471546418.