casa
Galego
Etimoloxía: do galego-portugués casa, do latín casa.
Pronuncia: [ˈka.s̺ɐ] (estándar) (AFI)
Homófonos: caza (con seseo).
Substantivo feminino
casa (sg: casa; pl: casas)
- Lugar no que se habita.
- (Arquitectura) Edificación destinada a vivenda.
- (Arquitectura) Edificación destinada a diferentes usos determinados en xeral por unha actividade.
- Conxunto de persoas emparentadas entre elas.
- Sinónimos: familia.
- (Xogo e xoguete) Cada un dos cadros dun taboleiro de xadrez.
- Cadro dunha táboa.
- Empresa comercial.
Traducións
- Alemán: (1) Haus (de).
- Castelán: (1, 2, 3, 4) casa (es).
- Catalán: (1, 2, 3, 4) casa (ca).
- Cheién: mâhëö'o (chy)
- Francés: (1, 2, 3, 6) maison (fr); (1) foyer (fr); (4, 5) case (fr).
- Italiano: (1, 2, 3, 4) casa (it).
- Manés: (1, 2, 3, 4) thie (gv).
- Náhuatl: calli (nah)
- Náhuatl de Guerrero: kajli (ngu)
- Polaco: dom (pl)
- Portugués: casa (pt)
- Vasco: etxe (eu)
Castelán
- Homófonos: caza (con seseo).
Substantivo feminino
casa (sg: casa; pl: casas)
- Casa, domicilio, fogar, lar, morada, vivenda (onde se habita).
- (Arquitectura) Casa (edificio para vivenda).
- (Arquitectura) Casa (edificio para unha actividade).
- Casa, familia (persoas emparentadas).
Catalán
Substantivo feminino
casa (sg: casa; pl: cases)
- Casa, domicilio, fogar, lar, morada, vivenda (onde se habita).
- (Arquitectura) Casa (edificio para vivenda).
- (Arquitectura) Casa (edificio para unha actividade).
- Casa, familia (persoas emparentadas).
Italiano
Substantivo feminino
casa (sg: casa; pl: case)
- Casa, domicilio, fogar, lar, morada, vivenda (onde se habita).
- (Arquitectura) Casa (edificio para vivenda).
- (Arquitectura) Casa (edificio para unha actividade).
- Casa, familia (persoas emparentadas).
Portugués
- Etimoloxía: do galego-portugués casa, do latín casa.
- Pronuncia: /'ka.zɐ/ (Brasil) (AFI)
Substantivo feminino
casa (sg: casa; pl: casas)
- Casa.