ser
![]() |
Grafías semellantes: Ser , ṣer |
Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa. |
Galego
- Etimoloxía: do latín essere.
- Pronuncia: [ˈseɾ] (AFI)
Substantivo masculino
ser (sg: ser; pl: seres)
- Aquilo que ten especialmente vida
- Persoa.
- Esencia ou natureza intrínseca e interna de algo ou alguén.
Termos relacionados
Traducións
Verbo
ser
- (completar)
Traducións
- Alemán: sein (de)
- Castelán: ser (es).
- Catalán: ésser (ca), ser (ca).
- Francés: être (fr).
- Inglés: to be (en).
- Italiano: essere (it).
- Portugués: ser (pt).
Conxugación
Verbo irregular da 2ª conxugación
Infinitivo | ser |
Xerundio | sendo |
Participio | sido |
1 Vostede(s) |
Castelán
- Etimoloxía: do latín essere.
Verbo
ser
- Ser.
Catalán
- Etimoloxía: do latín esse.
Verbo
ser
- Ser.
Occitano
Substantivo
ser
Polaco
- Etimoloxía: do antigo eslavo сыръ.
- Pronuncia: [sɛr] (AFI)
Substantivo masculino
ser
Portugués
- Etimoloxía: do latín essere.
Verbo
ser
- Ser.