abellón

Galego

• Etimoloxía: de «abella».

• Pronuncia: [a.βeˈʎoŋ] (AFI)

Substantivo masculino

abellón (sg: abellón; pl: abellóns (estándar e galego occidental), abellós (galego central), abellois (galego oriental))

1. (Zooloxía) Macho da abella.
   • Exemplo: A abella mestra partiu en voo nupcial, e todos os abellóns da colmea foron tras dela.
     
     
   • Sinónimos: abázcaro, abáboro
2. (Zooloxía) Insecto himenóptero da familia dos ápidos pertencentes ao xénero Bombus, de tamaño mediano e corpo repoludo, piloso, e de variadas coloracións (en xeral, son negros con bandas amarelas), que producen un zunido característico ao voaren.
   • Exemplo: As especies de abellóns máis frecuentes en Europa son Bombus terrestris e Bombus hortorum.
     
     
   • Sinónimos: abesouro.
3. (Zooloxía) Insecto coleóptero da familia dos escarabeidos.
   • Sinónimos: abesouro.
4. Antigo costume funerario no que se danzaba ao redor dun finado remendando o zunido do abellón².

Traducións

• Castelán: (2) abejorro ^(es).
• Francés: (1) faux bourdon ^(fr), (2) bourdon ^(fr).
• Náhuatl clásico: xicohtli ^(nci)
• Portugués: (2) abelhão ^(pt), vespão ^(pt), zângão ^(pt).