aguia

Grafías semellantes:     Aguia ,    águia

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués aguia, do latín aquila.

• Pronuncia: /ˈaɣja̝/ (AFI)

Substantivo feminino

aguia (sg: aguia; pl: aguias)

1. (Ornitoloxía) Nome común que se lle dá a varias aves rapaces da familia Accipitridae, xeralmente de grande porte, carnívoras e de grande acuidade visual. O nome é atribuido a animais pertencentes a xéneros diversos e non corresponde a ningunha clase taxonómica. A maioría atópanse no Vello Mundo. Son membros das aves de presa, da orde dos Accipitriformes (ou Falconiformes, segundo unha clasificación alternativa), familia Accipitridae, subfamilia Buteoninae. Como tódalas aves rapaces, as aguias teñen un pico grande, poderoso e afiado para desgarrar a carne das súas presas. Contan tamén cunhas garras poderosas e unha visión que lles permite albiscar as presas a grandes distancias.

Sinónimos

• aiga

Termos relacionados

• aguia bicéfala
• aguia calzada
• aguia cobreira
• aguia harpía
• aguia imperial
• aguia perdiceira
• aguia rapaz
• aguia real
• aguiacho, aigote
• aquilino

Traducións

• Alabama: fooschoba ^(akz).
• Alemán: Adler ^(de).
• Árabe: نسر ^(ar)
• Asturiano: águila ^(ast), aigla ^(ast).
• Castelán: águila ^(es).
• Catalán: àliga ^(ca), àguila ^(ca).
• Checheno: аьрзу ^(ce)
• Cheién: netse ^(chy).
• Cheroqui: ᎠᏬᎭᎵ ^(chr) ou ᏬᎭᎵ ^(chr)
• Francés: aigle ^(fr).
• Grego: αετός ^(el)
• Inglés: eagle ^(en).
• Italiano: aquila ^(it)
• Lituano: erelis ^(lt).
• Occitano: agla ^(oc)
• Polaco: orzeł ^(pl)
• Portugués: águia ^(pt).
• Ruso: орёл ^(ru)
• Vasco: arrano ^(eu)