apéndice

Galego

• Pronuncia: /aˈpɛndiθe̝/ (AFI)

Substantivo masculino

apéndice (sg: apéndice; pl: apéndices)

1. Estrutura que sobresae doutra principal, manténdose adherida a esta.
2. (Anatomía) Estruturas anexas dun órgano principal. Así temos apéndices da pel (pelos, uñas e glándulas sebáceas e sudoríparas), apéndices do ollo (cellas, pálpebras, pestanas e aparato lacrimal), etc.
3. (Anatomía) Estrutura en forma de verme que nace no saco do cego, chamada tecnicamente apéndice vermiforme.
4. Publicación engadida a un texto principal. A Enciclopedia Espasa publica un apéndice tódolos anos.

Sinónimos

• (3) apéndice cecal, apéndice vermicular, apéndice vermiforme

Véxase tamén

• apendicite
• apéndice do cerebro
• apéndice xifoide

Traducións

• Asturiano: apéndiz ^(ast).
• Castelán: apéndice ^(es).
• Francés: appendice ^(fr).