apofonía

Galego

Substantivo feminino

apofonía (sg: apofonía; pl: apofonías)

1. (Fonoloxía) Alternancia de grupos fixos de vogais que, de acordo con normas regulares, ocorren dentro dunha raíz o dun sufixo. Por exemplo, barba / imberbe.

Traducións

• Alemán: ablaut ^(de).
• Bretón: apofoniezh ^(br).
• Castelán: apofonía ^(es).
• Danés: aflyd ^(da).
• Francés: apophonie ^(fr).
• Indonesio: ablaut ^(id).
• Inglés: apophony ^(en).
• Italiano: apofonia ^(it).
• Neerlandés: ablaut ^(nl).
• Xaponés: 母音交替 ^(ja).