apostólico
Galego
- Etimoloxía: do latín tardío apostolĭcus.
apostólico (sg: apostólico; pl: apostólicos)
- (Historia) e (Relixión) Relativo ou pertencente aos apóstolos.
- Exemplo: A evanxelización foi un labor apostólico.
- Exemplo: A evanxelización foi un labor apostólico.
- (Relixión) Relativo ou relativo ao papa, o que procede da súa autoridade
- Exemplo: Bendición apostólica. Indulto apostólico.
- Exemplo: Bendición apostólica. Indulto apostólico.
- (Relixión) Úsase pola Igrexa católica romana e pola Igrexa ortodoxa como cualificativo aplicado a si mesmas, en canto a que a súa orixe e doutrina proceden dos apóstolos.
- (Historia) Dito dunha persoa, que pertecía ao partido político que se creou en España despois da revolución de 1820, que defendía o réxime absolutista e a pureza do dogma católico.
- Exemplo: Os apostólicos orixinaron as tres guerras carlistas.
- Exemplo: Os apostólicos orixinaron as tres guerras carlistas.
Termos relacionados
cámara apostólica, Chancelaría Apostólica, colexio apostólico, constitución apostólica, inquisidor apostólico, nuncio apostólico, padre apostólico, protonotario apostólico, Rota da Nunciatura Apostólica, sede apostólica, vigario apostólico.