aquelarre

Galego

Aquelarre, Francisco Goya

• Etimoloxía: do vasco akelarre, de aker (cabrón) e larre (prado).

Substantivo masculino

aquelarre (sg: aquelarre; pl: aquelarres)

1. Conciliábulo nocturno de bruxas e bruxos.

Traducións

• Alemán: Hexensabbat ^(de).
• Castelán: aquelarre ^(es).
• Catalán: aquelarre ^(ca).
• Finés: noitasapatti ^(fi).
• Francés: sabbat ^(fr).
• Inglés: akelarre ^(en).
• Italiano: sabba ^(it).
• Polaco: sabat ^(pl).
• Portugués: sabbat ^(pt).
• Vasco: akelarre ^(eu).