arcabuz

Táboa de contidos

Galego

• Pronuncia: /aɾkaˈβuθ/ (AFI)

Substantivo masculino

arcabuz (sg: arcabuz; pl: arcabuces)

1. (Historia, armas) Arma de fogo antiga usada pola infantaría entre os séculos XV ao XVII.

Termos relacionados

• arcabuceiro
• arcabucería
• arcabuzada
• arcabuzar
• arcabuzaría

Traducións

• Castelán: arcabuz ^(es)
• Catalán: arcabús ^(ca)
• Francés: arquebuse ^(fr)
• Inglés: arquebus ^(en)
• Italiano: archibugio ^(it)
• Portugués: arcabuz ^(pt)
• Vasco: arkabuz ^(eu)
• Alemán: Arkebuse ^(de)
• Danés: arkebuse ^(da)
• Finés: hakapyssy ^(fi)
• Ido: arkabuzo ^(io)
• Xaponés: 火縄銃 ^(ja)
• Neerlandés: haakbus ^(nl)
• Noruegués: m ^(no)
• Noruegués nynorsk: arkebuse ^(no)
• Polaco: arkebuz ^(pl)
• Ruso: аркебуза ^(ru)
• Esloveno: arkebuza ^(sl)
• Árabe: قربينة ^(ar)
• Asturiano: arcabuz ^(ast)
• Bretón: akebut ^(br)
• Búlgaro: аркебуз ^(bg) (arkebúz)
• Chinés: 火繩槍 ^(cmn), 火绳枪 ^(cmn) (huǒshéngqiāng)
• Checo: arkebuza ^(cs)
• Esperanto: arkebuzo ^(eo)
• Grego: αρκεβούζιο ^(el) (arkeboúzio)
• Indonesio: senapan kopak ^(id)
• Coreano: 조총 ^(ko) (jochong)
• Latín: arquebusum ^(la)
• Romanés: archebuză ^(ro)
• Serbocroata: aркебуза ^(sh), arkebuza ^(sh)
• Sueco: arkebuse ^(sv)
• Tailandés: ปืนไฟ ^(th) (bpeun fai)
• Turco: arkebüz ^(tr)
• Ucraíno: аркебуза ^(uk) (arkebúza)
• Estoniano: arkebuus ^(et)