asíndeto

Galego

• Etimoloxía: do latín asyndeton, do grego antigo ἀσύνδετον.

• Pronuncia: /aˈsinde̝to̝/ (AFI)

Substantivo masculino

asíndeto (sg: asíndeto; pl: asíndetos)

1. (Lingüística) Recurso estilístico que consiste en omitir conxuncións.

Antónimos

• polisíndeto

Termos relacionados

• asindético

Traducións

• Alemán: Asyndeton ^(de)
• Castelán: asíndeton ^(es)
• Francés: asyndète ^(fr)
• Inglés: asyndeton ^(en)
• Italiano: asindeto ^(it)
• Polaco: asyndeton ^(pl)
• Portugués: assíndeto ^(pt)