azot

Albanés

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

azot

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Azarí

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

azot

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Bosníaco

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

azot

1. (Química) Azote, nitróxeno.

Bretón

• Etimoloxía: do francés azote, do grego antigo ἀ- ‎(«a-») e ζωή (zōḗ, «vida»). Nomeado polo químico francés Lavoisier.

Substantivo

azot

1. (Química) Azote, nitróxeno.