baldaquino

Galego

• Etimoloxía: do italiano baldacchino, derivado de Baldac (Bagdad), cidade que fabricaba unha tea así chamada

Distribución xeográfica dos baldaquinos góticos catalogados en Galicia

Substantivo masculino

baldaquino (sg: baldaquino; pl: baldaquinos)

1. (Arte) Construción de carácter relixioso, a modo de dosel (de pedra ou madeira) sostido por catro columnas cubrindo un altar.
   • Exemplo: Nos baldaquinos galegos son frecuentes as representacións da Epifanía e da Anunciación.
     
     
   • Sinónimos: ciborio

Traducións

• Inglés: baldachin ^(en)
• Castelán: baldaquino ^(es)
• Francés: baldaquin ^(fr)
• Portugués: baldaquino ^(pt)