pedra
Galego
Etimoloxía: do galego-portugués pedra, do latín petra, do grego antigo πέτρα, do protoindoeuropeo *per.
Pronuncia: /ˈpɛðɾa̝/ (AFI)
Substantivo feminino
pedra (sg: pedra; pl: pedras)
- (Xeoloxía) Materia sólida caracterizada por unha elevada consistencia que se acha na codia terrestre.
- Anaco de pedra1.
- (Meteoroloxía) Choiva conxelada que cae en forma de grans.
- (Botánica) Semente dura recuberta de material leñoso como as que se atopan no interior das drupas, como as da ameixa, o albaricoque, o melocotón e o pexego.
- Corpo que aparece nalgúns órganos por acumularense sales inorgánicos neles.
- Barriña que fai chispas nalgúns chisqueiros.
- Acumulación de sales de calcio e fósforo sobre a superficie dental, en forma de capa, de cor amarelada, sobre o esmalte dos dentes.
- Moa do muíño.
- Sinónimos: capa.
Termos relacionados
- de pedra
- facer chorar as pedras
- Idade de Pedra
- menos dá unha pedra
- non deixar pedra sobre pedra
- non quedar pedra sobre pedra
- pedra angular
- pedra de abalar, pedra abaladoira
- pedra de afiar
- pedra de toque
- pedra ferreal
- pedra filosofal
- pedra pómez
- pedra preciosa
- ser de pedra
- tirar a primeira pedra
Traducións
- Alemán: Stein (de)
- Bretón: (1 e 2) maen (br).
- Catalán: pedra (ca)
- Castelán: (1 e 2) piedra (es), (3) granizo (es).
- Cheroqui: (1 e 2) ᏅᏳ (chr).
- Finés: kivi (fi)
- Francés: (1) pierre (fr) (2) caillou (fr), (3) grêle (fr).
- Inglés: (1 e 2) stone (en).
- Italiano: (1 e 2) pietra (it).
- Occitano: (1 e 2) pèira (oc).
- Náhuatl: tetl (nah)
- Portugués: (1 e 2) pedra (pt).
Catalán
- Pronuncia: oriental /ˈpe.ðɾə/, occidental /ˈpe.ðɾa/ (AFI)
Substantivo feminino
pedra (sg: pedra; pl: pedres)
Galego-portugués
- Etimoloxía: do latín petra, do grego antigo πέτρα, do protoindoeuropeo *per.
Substantivo feminino
pedra (sg: pedra; pl: pedras)
Portugués
- Etimoloxía: do galego-portugués pedra, do latín petra, do grego antigo πέτρα, do protoindoeuropeo *per.
Substantivo feminino
pedra (sg: pedra; pl: pedras)