cor

Grafías semellantes:     còr

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués coor, do latín color, colōrem, do latín arcaico colos, do protoindoeuropeo *ḱel-.

• Pronuncia: /ˈkoɾ/ (AFI)

Substantivo feminino

cor (sg: cor; pl: cores)

1. (Pintura) Aspecto físico da natureza. A cor dun material determínase pola lonxitude de onda dos raios luminosos que refliten as súas moléculas constituíntes. Un obxecto terá unha cor determinada se reflicte (non absorbe) exactamente os raios correspondentes á frecuencia daquela cor.

Sinónimos

• color

Termos relacionados

• de cor

Traducións

• Castelán: color ^(es).
• Catalán: color ^(ca).
• Francés: couleur ^(fr).
• Galés: lliw ^(cy)
• Indonesio: warna ^(id)
• Inglés: color ^(en) (nos Estados Unidos de América), colour ^(en) (no Reino Unido, Australia, Canada, Nova Celandia, Sudáfrica e India)
• Portugués: cor ^(pt)
• Vasco: kolore ^(eu)

Catalán

• Etimoloxía: do occitano antigo cor, do latín cor, do protoitálico *kord, do protoindoeuropeo *ḱḗr ~ *ḱr̥d-.

Substantivo masculino

cor (sg: cor; pl: cors)

1. (Anatomía) Corazón.
   • Exemplo: El cor em bategava fort, després de la carrera.

Occitano antigo

• Etimoloxía: do latín cor, do protoitálico *kord, do protoindoeuropeo *ḱḗr ~ *ḱr̥d-.

Substantivo masculino

cor (sg: cor; pl: cors)

1. (Anatomía) Corazón.

Descendentes

• Catalán: cor
• Occitano: còr

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués coor, do latín color, colōrem, do latín arcaico colos, do protoindoeuropeo *ḱel-.

Substantivo feminino

cor (sg: cor; pl: cores)

1. Cor.