bambú
![]() |
Grafías semellantes: bambu , bambù |
Galego
- Pronuncia: [bamˈbu] (AFI)
Substantivo masculino
bambú (sg: bambú; pl: bambús)
- (Botánica) Planta graminoide da subfamilia Bambusoideae, da familia das poáceas, da que existen diversas especies. Posúe un talo leñificado e xeralmente oco.
- Madeira desta planta.
Traducións
- Castelán: bambú (es)
- Francés: bambou (fr)
- Inglés: bamboo (en)
- Portugués: bambu (pt)
- Albanés: bambu (sq)
- Finés: bambu (fi)
- Indonesio: bambu (id), buluh (id)
- Malaio: bambu (ms), buluh (ms)
- Guguyimidjir: bambu (kky)
- Africáner: bamboes (af)
- Alemán: Bambus (de)
- Catalán: bambú (ca)
- Chinés: 竹 (zh) (zhú)
- Coreano: 대나무 (ko) (daenamu)
- Danés: bambus (da)
- Esperanto: bambuo (eo)
- Feroés: bambus (fo)
- Grego: μπαμπού (el), καλάμι (el)
- Ido: bambuo (io)
- Banjar: buluh (bjn)
- Italiano: bambù (it)
- Xaponés: 竹 (ja) (take)
- Ruanda: gano (rw) (umugano)
- Lundayeh: buluʼ (lnd)
- Mongol meridional: ᠬᠤᠯᠤᠰᠤ (mvf)
- Neerlandés: bamboe (nl)
- Occitano: bambó (oc)
- Papiamento: bambu (pap)
- Polaco: bambus (pl)
- Ruso: бамбук (ru)
- Sranan: bambu (srn)
- Sueco: bambu (sv)
- Tacana: eitsa (tna)
- Tagalo: kawayan (tl)
- Checo: bambus (cs)
- Tiriyó: kwama (tri)
- Turco: bambu (tr)
- Azarí: bambuq (az)
- Tártaro: bambuk (tt)
Castelán
Substantivo masculino
bambú (sg: bambú; pl: bambúes)
Catalán
Substantivo masculino
bambú (sg: bambú; pl: bambús)