planta

Galego

• Etimoloxía: do latín planta, -ae.

• Pronuncia: [ˈplan.tɐ] (AFI)

Substantivo feminino

planta (sg: planta; pl: plantas)

1. (Botánica) En xeral calquera vexetal.
2. (Botánica) Vexetal con raíz, talo, folla, etc., sen tronco polo xeral.
3. Parte inferior do pé dende o as dedas até o calcaño.
   • Exemplo: Cravou un vidro na planta do pé.
     
     
4. División horizontal dunha construción.
   • Sinónimos: andar, piso.
5. (Arquitectura) Figura que representa a forma da base dun edificio.
   • Exemplo: As igrexas cristiás adoitan ter planta de cruz latina.
     
     
6. Plano horizontal dunha figura.

Traducións

En xeral calquera vexetal.

Castelán: planta (es).

Italiano: pianta (it).

Francés: plante (fr). Portugués: planta (pt).

Vexetal con raíz, talo, folla, etc., sen tronco polo xeral.

Castelán: planta (es). Francés: plante (fr).

Italiano: pianta (it).

Portugués: planta (pt).

Parte inferior do pé dende o as dedas até o calcaño.

Castelán: planta (es). Francés: plante (fr).

Italiano: pianta (it).

Portugués: planta (pt).

Piso, división horizontal dunha construción.

Alemán: Fußsohle (de). Castelán: planta (es). Esloveno: podplat (sl).

Francés: plante du pied (fr). Inglés: sole (en).

Italiano: pianta (it). Portugués: planta (pt).

Figura que representa a forma da base dun edificio.

Castelán: planta (es). Francés: niveau (fr).

Italiano: pianta (it).

Portugués: planta (pt).

Plano horizontal dunha figura.

Castelán: planta (es).

Italiano: pianta (it).

Portugués: planta (pt).

Castelán

• Etimoloxía: do latín planta.

Substantivo feminino

planta (sg: planta; pl: plantas)

1. (Arquitectura) Planta.
2. (Botánica) Planta.

Portugués

• Etimoloxía: do latín planta.

Substantivo feminino

planta (sg: planta; pl: plantas)

1. Planta.