barbarismo

Galego

• Etimoloxía: do latín barbarismus, do grego antigo βαρβαρισμός (barbarismós), de βάρβαρος (bárbaros), ("estranxeiro", "bárbaro").

• Pronuncia: /baɾβaˈɾismo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

barbarismo (sg: barbarismo; pl: barbarismos)

1. Termo ou expresión tomada dunha lingua distinta e non adaptada á grafía ou fonotáctica da lingua de destino.
2. Erro na pronuncia ou grafía dunha palabra, ou na concordancia da mesma dentro da frase.
3. Cousa propia dun bárbaro ou salvaxe.

Traducións

• Castelán: barbarismo ^(es).
• Francés: barbarisme ^(fr)
• Inglés: barbarism ^(en).
• Italiano: barbarismo ^(it).
• Portugués: barbarismo ^(pt).

Castelán

• Etimoloxía: do latín barbarismus, do grego antigo βαρβαρισμός (barbarismós), de βάρβαρος (bárbaros), ("estranxeiro", "bárbaro").

Substantivo masculino

barbarismo (sg: barbarismo; pl: barbarismos)

1. Barbarismo.

Italiano

• Etimoloxía: do latín barbarismus, do grego antigo βαρβαρισμός (barbarismós), de βάρβαρος (bárbaros), ("estranxeiro", "bárbaro").

Substantivo masculino

barbarismo (sg: barbarismo; pl: barbarismi)

1. Barbarismo.

Portugués

• Etimoloxía: do latín barbarismus, do grego antigo βαρβαρισμός (barbarismós), de βάρβαρος (bárbaros), ("estranxeiro", "bárbaro").

Substantivo masculino

barbarismo (sg: barbarismo; pl: barbarismos)

1. Barbarismo.