belgradino

Galego

• Etimoloxía: de Belgrado e o sufixo -ino.

• Pronuncia: /bɛlɣɾaˈðino̝/ (AFI)

Substantivo

belgradino (ms: belgradino; mpl: belgradinos; fs: belgradina; fpl: belgradinas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Belgrado.

Traducións

• Francés: Belgradois ^(fr)
• Inglés: Belgradian ^(en)

Adxectivo

belgradino (ms: belgradino; mpl: belgradinos; fs: belgradina; fpl: belgradinas)

1. Relativo ou pertencente a Belgrado e a súa xente.

Traducións

• Francés: belgradois ^(fr)
• Inglés: Belgradian ^(en)