bixutería

Galego

• Pronuncia: /biʃutɛˈɾia̝/ (AFI)

Substantivo feminino

bixutería (sg: bixutería; pl: bixuterías)

1. Traballo de produción de alfaias e outros obxectos decorativos empregando a tecnoloxía da xoiaría, da cal se distingue por non utilizar materiais preciosos, senón materiais que se asemellan.

Traducións

• Alemán: Modeschmuck ^(de).
• Castelán: bisutería ^(es).
• Inglés: costume jewellery ^(en).
• Italiano: bigiotteria ^(it)
• Portugués: bijuteria ^(pt)