obxecto

Galego

• Etimoloxía: do latín obiectus.

• Pronuncia: /ɔb.'ʃεk.to̯/ (AFI)

Substantivo masculino

obxecto (sg: obxecto; pl: obxectos)

1. Todo o que é ou pode ser coñecido polos sentidos ou pola intelixencia.
   • Exemplo: Os obxectos da ciencia e da filosofía son moi variados
     
     .
2. Cousa material definida pola súa estrutura, forma, cor, etc., e destinada a calquera uso.
   • Exemplo: Uns testos con plantas nas ventás son obxectos decorativos. Na tenda non había ningún obxecto que respondese aos meus requerimentos
     
     .
3. Finalidade ou propósito dunha acción, fin ou obxectivo.
   • Exemplo: Fun á cidade co obxecto de resover algúns asuntos pendentes. Cal é o obxecto desa loita que tedes os irmáns?
     
     

Observacións

Na 3ª acepción son seus sinónimos finalidade e obxectivo.

Termos relacionados

ao obxecto de, co obxecto de, código obxecto, home obxecto, muller obxecto, obxecto astronómico, obxecto directo, obxecto indirecto, obxecto físico, obxecto (filosofía), obxecto (dereito), obxecto (informática), obxecto postal, obxecto sexual, programación orientada a obxectos.

Traducións

• Inglés: object ^(en)