poder

Galego

• Pronuncia: [poˈðeɾ] (AFI)

Verbo transitivo

poder

1. Te-la posibilidade de realizar certa cousa.
   • Exemplo: Se podes, fala con ela.
     
     
2. Ser capaz de realizar certa cousa.
   • Exemplo: Desde aí non podes abri-la porta.
     
     
3. Ter permiso ou dereito para facer algo.
   • Exemplo: Díxome miña nai que podo ir convosco.
     
     

Traducións

• Alemán: (2) können ^(de), (3) dürfen ^(de)
• Francés: pouvoir ^(fr).
• Inglés: can ^(en)
• Portugués: poder ^(pt)

Verbo intransitivo

poder

1. Ser posible algo.
   • Exemplo: Pode que chova pola tarde.
     
     
2. Ser capaz de vencer a alguén por ter máis forza ca el.
   • Exemplo: Non pelexes comigo que non me podes.
     
     
3. Ter influencia ou capacidade de dominio.
   • Exemplo: É un home que pode moito.
     
     

Termos relacionados

• A, ata máis non poder: loc. adv. Todo o posible.
• A poder de: Polo feito repetido de.
• Non poder con alguén: Non ser capaz de dominalo.
• Non poder ver a alguén: Odialo.

Conxugación

Verbo irregular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	poder
Xerundio	podendo
Participio	podido, podida, podidos, podidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	podo	podes	pode	podemos	podedes	poden
	Copretérito	podía	podías	podía	podiamos	podiades	podían
	Pretérito	puiden	puideches	puido	puidemos	puidestes	puideron
	Antepretérito	puidera	puideras	puidera	puideramos	puiderades	puideran
	Futuro	poderei	poderás	poderá	poderemos	poderedes	poderán
	Pospretérito	podería	poderías	podería	poderiamos	poderiades	poderían
Modo Subxuntivo	Presente	poida	poidas	poida	poidamos	poidades	poidan
	Pretérito	puidese	puideses	puidese	puidésemos	puidésedes	puidesen
	Futuro	puider	puideres	puider	puidermos	puiderdes	puideren
Modo Imperativo	Afirmativo		pode	poida1		podede	poidan1
	Negativo		poidas	poida1		poidades	poidan1
Infinitivo conxugado		poder	poderes	poder	podermos	poderdes	poderen

1 Vostede(s)

Substantivo masculino

poder (sg: poder; pl: poderes)

1. Facultade ou capacidade de facer algo.
   • Exemplo: O mago tiña poderes extraordinarios.
     
     
2. Posibilidade de facer algo gracias a unha lei ou contrato.
   • Exemplo: O presidente ten poderes para disolve-la asemblea.
     
     
3. Capacidade de influír sobre algo ou alguén ou para dominar a alguén.
   • Exemplo: O xefe ten moito poder sobre os empregados.
     
     
4. Dirección e control das funcións de goberno.
   • Exemplo: O partido que está no poder é moi criticado.
     
     
5. Dar autoridade a alguén para que poida facer algo no nome doutra persoa, e escrito no que se autoriza.
   • Exemplo: Asinoulle un poder para que votase por el na reunión.
     
     
6. Forza, enerxía.
   • Exemplo: Para os anos que ten aínda se ve con poder.
     
     

Termos relacionados

• Estar ou obrar algo en poder de alguén: Ter algo.
• Poderes públicos: A Administración dunha comunidade cos servicios que dela dependen.
• poder executivo, poder lexislativo, poder xudicial, poder fáctico, división de poderes.

Traducións

• Castelán: poder ^(es).
• Francés: pouvoir ^(fr).
• Inglés: power ^(en).
• Portugués: poder ^(pt)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da política

Portugués

Verbo

poder

1. Poder.

Substantivo masculino

poder (sg: poder; pl: poderes)

1. Poder.