bocarte

Galego

• Pronuncia: /boˈkaɾte̝/ (AFI)

Substantivo masculino

bocarte (sg: bocarte; pl: bocartes)

1. (Ictioloxía, alimentación) Peixe azul, graxo, da familia dos engraúlidos (Engraulidae), semellante á sardiña pero máis pequeno.
   • Sinónimos: bocareo.
   • Exemplo: O nome de bocarte venlle por ter a boca moi grande, que termina moi por detrás do ollo.
     
     

Traducións

• Nome científico: Engraulis encrasicholus (Linnaeus, 1758)
• Asturiano: bocarte ^(ast), hombrín ^(ast), anchoa ^(ast), llanzón ^(ast)
• Castelán: boquerón ^(es).
• Francés: anchois ^(fr).