borraxe

Galego

• Pronuncia: [boˈra.ʃɪ] (AFI)

Substantivo feminino

borraxe (sg: borraxe; pl: borraxes)

1. (Botánica e alimentación) (Borago officinalis) planta herbácea anual, unha especie fanerógama pertencente á familia das boraxináceas, de talo groso, follas grandes e flores azuis, cuberta de pelos ásperos e punzantes. Planta comestible e medicinal.

Traducións

• Alemán: Borretsch ^(de)
• Aragonés: borraina ^(an).
• Castelán: borraja ^(es).
• Catalán: borraina ^(ca), borratja ^(ca), pa i peixet ^(ca).
• Checo: brutnák lékařský ^(cs).
• Esloveno: boraga ^(sl).
• Finés: kurkkuyrtti ^(fi).
• Francés: bourrache ^(fr).
• Inglés: borage ^(en).
• Italiano: borragine ^(it), borraggine ^(it), borrana ^(it).
• Neerlandés: bernagie ^(nl).
• Occitano: borratge ^(oc).
• Portugués: borragem ^(pt), borrage ^(pt), borracha ^(pt).
• Romanés: limba mielului ^(ro).
• Turco: hodan ^(tr).