bound
Inglés
- Pronuncia: /ˈbaʊnd/ (AFI)
bound1
- Etimoloxía: do inglés medio bound, bund, bounden, bunden, ibunden, ȝebunden, do inglés antigo bund- e bunden, de ġebunden. Véxase bind.
bound
presente | presente (3ª persoa) |
pretérito | participio | xerundio |
---|---|---|---|---|
bind | binds | bound | bound | binding |
bound
- Obrigado.
- Atado.
- Protexido.
- Comprometido.
- Encadernado.
- Destinado.
- (Matemáticas) Dise dun vector fixo.
bound2
- Etimoloxía: do inglés medio *bounden, bounten, do francés bondir, quizais do latín tardío bombitāre, do latín bombitō, de bombus.
bound ----
presente | presente (3ª persoa) |
pretérito | participio | xerundio |
---|---|---|---|---|
bound | bounds | bounded | boundes | bounding |
Termos relacionados
bound (sg: bound; pl: bounds)
Termos relacionados
bound3
- Etimoloxía: do inglés medio bounde, do francés antigo bunne, do latín medieval bodina, do latín butina.
bound (sg: bound; pl: bounds)
Observacións
- Normalmente emprégase en plural.
Termos relacionados
- boundary
- boundless
- harmonic bounding
- least upper bound
- lower bound
- metes and bounds
- out of bounds
- upper bound
- within bounds
- Bekenstein bound
- Chapman-Robbins bound
- Cramér-Rao bound}
- Hammersley-Chapman-Robbins bound
- zero lower bound
bound4
- Etimoloxía: do inglés medio bounden.
bound ----
presente | presente (3ª persoa) |
pretérito | participio | xerundio |
---|---|---|---|---|
bound | bounds | bounded | boundes | bounding |