branquia

Galego

• Etimoloxía: do latín branchia, á súa vez do grego antigo brágchia, plural de brágchion, "á de peixe", "aleta".

Substantivo feminino

branquia (sg: branquia; pl: branquias)

1. (Anatomía) Órgano para a respiración no medio acuático, formado por lamelas ou filamentos, que posúen os peixes e a maior parte dos animais acuáticos.
   • Exemplo: No peixe fresco, as branquias deben presentar unha viva cor vermella.
     
     

Sinónimos

• gala
• galada
• galaxa
• guerla

Traducións

• Bosníaco: škrga ^(bs).
• Castelán: agalla ^(es), agallas ^(es), branquia ^(es).
• Croata: škrga ^(hr).
• Finés: kidukset ^(fi).
• Francés: branchie ^(fr).
• Inglés: gill ^(en).
• Neerlandés: kieuw ^(nl).
• Polaco: skrzele ^(pl).

Castelán

Substantivo feminino

branquia (sg: branquia; pl: branquias)

1. Branquia, gala, galada, galaxa, guerla.