bucaneiro

Galego

• Etimoloxía: do francés boucanier.

• Pronuncia: /bukaˈnejɾo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

bucaneiro (sg: bucaneiro; pl: bucaneiros)

1. (Historia) Membro dos grupos de piratas e bandidos que habitaban as illas da Española e Tortuga; comerciantes de carnes curadas e peles orixinalmente, decicáronse logo á pirataría contra as frotas españolas e francesas.

Termos relacionados

• filibusteiro

Traducións

• Alemán: Bukanier ^(de)
• Castelán: bucanero ^(es).
• Croata: bukaniri ^(hr)
• Francés: boucanier ^(fr)
• Inglés: buccaneer ^(en)
• Italiano: bucaniere ^(it)
• Noruegués: buccaneer ^(no)
• Polaco: bukanier ^(pl)
• Portugués: bucaneiro ^(pt)
• Sueco: buckanjär ^(sv)

Portugués

• Etimoloxía: do francés boucanier.

Substantivo masculino

bucaneiro (sg: bucaneiro; pl: bucaneiros)

1. (Historia) Bucaneiro.