cónico

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo κωνικός (kōnikós).

• Pronuncia: /ˈkɔniko̝/ (AFI)

Adxectivo

cónico (ms: cónico; mpl: cónicos; fs: cónica; fpl: cónicas)

1. Relativo ou pertencente ao cono.
2. Que posúe forma de cono.

Termos relacionados

• conicidade
• proxección cónica
• sección cónica
• superficie cónica

Traducións

• Alemán: konisch ^(de)
• Castelán: cónico ^(es)
• Francés: conique ^(fr)
• Inglés: conic ^(en), conical ^(en)
• Irlandés: cónúil ^(ga), coirceogach ^(ga)
• Italiano: conico ^(it)
• Portugués: cónico ^(pt)
• Ruso: конический ^(ru)

Castelán

Adxectivo

cónico (ms: cónico; mpl: cónicos; fs: cónica; fpl: cónicas)

1. Cónico.

Portugués

Adxectivo

cónico (ms: cónico; mpl: cónicos; fs: cónica; fpl: cónicas)

1. Cónico.