calabozo

Galego

Interior do calabozo do Castelo de Montsonís (España)

• Etimoloxía: do latín vulgar calafodium, e este do latín fodĕre, 'cavar'.

• Pronuncia: /ka.la.βɔ.'θo̯/ ou /ka.la.βɔ.'so̯/ (AFI)

Substantivo masculino

calabozo
(sg: calabozo; pl: calabozos)

1. Lugar escuro, xeralmente subterráneo.
   • Exemplo: O vello pasara moitos anos no calabozo do castelo.
     
     
2. Cela dun cárcere para ter incomunicado un preso.
   • Exemplo: O detido estivo tres días no calabozo.
     
     
3. Cuarto destinado a encerrar persoas detidas, situado en comisarías, cuarteis, prisións e xulgados.
   • Exemplo: Os calabozos da comisaría enchíanse sempre despois dos partidos.
     
     

Sinónimos

alxube, cadea, cagarrón

Traducións

• Castelán: calabozo ^(es)
• Francés: calaboouse ^(fr)
• Inglés: calaboose ^(en)
• Portugués: calabouço ^(pt)