carracho

Galego

• Pronuncia: /kaˈrat͡ʃo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

carracho (sg: carracho; pl: carrachos)

1. (Zooloxía) Arácnido parasito que se agarra á pel de certos animais e se nutre do sangue que lles zuga.
   • Exemplo: O can ten un carracho detrás da orella.
     
     

Sinónimos

• carracha, carrapata, carrapato, carraza

Traducións

• Alemán: Zecke ^(de)
• Castelán: garrapata ^(es)
• Chinés: 剔 ^(zh)
• Francés: tique ^(fr)
• Inglés: tick ^(en)
• Italiano: zecca ^(it), barrare ^(it)
• Portugués: carrapato ^(pt), carraça ^(pt)