cenobita

Galego

• Etimoloxía: de cenobio.

Substantivo masculino

cenobita

1. Monxe que vive nun espazo monástico.
   • Sinónimos: frade, freire.

Traducións

• Castelán: cenobita ^(es)
• Francés: cénobite ^(fr)
• Portugués: cenobita ^(pt)