cleuasmo

Galego

• Etimoloxía: do latín chleuasmos, do grego antigo χλευασμός ("burla", "mofa").

Substantivo masculino

cleuasmo (sg: cleuasmo; pl: cleuasmos)

1. (Lingüística, retórica) Figura que se dá cando se lle atribúe a outro boas calidades dun mesmo, ou a un mesmo os defectos doutros.

Traducións

• Castelán: cleuasmo ^(es)
• Francés: chleuasme ^(fr)
• Italiano: cleuasmo ^(it)