clonación
Galego
Etimoloxía: de clonar.
Pronuncia: /klonaˈθjoŋ/ (AFI)
Substantivo feminino
clonación (sg: clonación; pl: clonacións)
- Acción e efecto de clonar.
- (Bioloxía) Proceso de crear unha copia xenética idéntica doutro organismo orixinal.
- (Informática) Copia de datos e información.
Traducións
- Alemán: Klonen (de)
- Árabe: الإستنساخ (ar)
- Asturiano: clonación (ast)
- Bretón: klonadur (br)
- Castelán: clonación (es).
- Catalán: clonatge (ca), clonació (ca)
- Chinés: 克隆 (zh)
- Danés: kloning (da)
- Finés: kloonaus (fi)
- Francés: clonage (fr)
- Grego: κλωνοποίηση (el) (klonopoiisi)
- Húngaro: klónozás (hu)
- Inglés: cloning (en)
- Italiano: clonazione (it)
- Neerlandés: klonen (nl), kloneren (nl)
- Polaco: klonowanie (pl)
- Portugués: clonagem (pt)
- Ruso: клонирование (ru) (klonírovanije)
- Sueco: kloning (sv)
- Turco: klonlama (tr)
- Vasco: klonazio (eu)
Asturiano
Substantivo feminino
clonación
Castelán
Substantivo feminino
clonación (sg: clonación; pl: clonaciones)