compoñedor

Galego

• Etimoloxía: de compoñer

Substantivo masculino

compoñedor (sg: compoñedor; pl: compoñedores)

1. (Medicina, Etnografía) Curandeiro especializado en ósos e artellos escordados, que pode pór no seu sitio.
   • Exemplo: Se queres imos que che vexa o compoñedor de Estribela, que din que é moi bo.
     
     
   • Sinónimos: amañador, compostor

Traducións

• Inglés: bonesetter ^(en)
• Castelán: componedor ^(es)