cordilleira

Galego

• Etimoloxía: do castelán cordillera.

• Pronuncia: /koɾðiˈʎejɾa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

cordilleira (sg: cordilleira; pl: cordilleiras)

1. (Xeografía) Sistema de montañas grande que resulta xeralmente do encontro de dúas placas tectónicas e do que moitas veces parten outras cadeas montañosas secundarias chamadas contrafortes.

Sinónimos

• cordal

Termos relacionados

• serra
• cadea

Traducións

• Alemán: Gebirge ^(de), Berge ^(de)
• Aragonés: cordelera ^(an)
• Asturiano: cordal ^(ast)
• Castelán: cordillera ^(es)
• Catalán: serralada ^(ca)
• Checo: pohoří ^(cs)
• Chinés: 山脉 ^(zh)
• Coreano: 산맥 ^(ko)
• Eslovaco: pohorie ^(sk)
• Esloveno: gorovje ^(sl)
• Estoniano: mäestik ^(et)
• Finés: vuoristo ^(fi), vuorijono ^(fi)
• Francés: cordillère ^(fr), chaîne de montagnes ^(fr), chaîne de montagne ^(fr)
• Inglés: mountains ^(en), mountain range ^(en), mountain chain ^(en)
• Italiano: cordigliera ^(it), catena montuosa ^(it)
• Occitano: massís ^(oc)
• Polaco: łańcuch górski ^(pl)
• Portugués: cordilheira ^(pt)
• Ruso: горная цепь ^(ru), горный хребет ^(ru)
• Sueco: bergskedja ^(sv)
• Vasco: mendilerro ^(eu), mendikate ^(eu)

Véxase tamén

• Himalaia
• Andes
• Montañas Rochosas
• Alpes