cornixamento

Galego

Cornixamento dórico no Partenón

Substantivo masculino

cornixamento (sg: cornixamento; pl: cornixamentos)

1. (Arquitectura) Conxunto de pezas que conforman a parte horizontal dun edificio, apoiado e sustentado polas columnas na arquitectura arquitrabada. Componse de arquitrabe, friso e cornixa.
   • Sinónimos: entaboamento.
   • Exemplo: O cornixamento do orde xónico é máis complexo que o do orde dórico.
     
     

Traducións

• Castelán: entablamento ^(es), cornisamento ^(es).