costela

Galego

• Etimoloxía: do latín costa(m), "lado"

Substantivo feminino

costela

Conxunto das costelas humanas (vista posterior)

---

singular	plural
costela	costelas

1. (Anatomía) Cada un dos ósos longos e combados que forman a caixa torácica que protexe pulmóns e corazón.
   • Sinónimos: arco do peito, pau.
   • Exemplo: A consecuencia do accidente rompeu un brazo e dúas costelas.
     
     
   • Termos relacionados: costal, costas, costelar, costeleiro, costela moumiña, conta-las costelas, medi-las costelas.
2. Por extensión, rexión das costas.
   • Exemplo: Por lacazán, levou unha manta de paus nas costelas.
     
     
3. (Alimentación) Peza de carne procedente da musculatura que rodea as costelas, cunha parte destas.
   • Exemplo: Para comer, temos costela de vitela.
     
     
   • Sinónimos: costeleta.
4. Tira de madeira que se utiliza para fabricar cestos, canizos do carro e útiles semellantes.
   • Sinónimos: costrán.
5. (Mariña) Caderna dun barco.
6. Trampa para cazar paxaros.
   • Sinónimos: canistrel, ichó, panterlo, trapela.
7. (Figurado) Esposa, muller dun.
   • Sinónimos: dona, esposa.

Traducións

Óso

Alemán: Rippe (de). Alto sorabo: rjebło (hsb). Amis: fadowac (ami). Atayal: qaraw (tay). Bunun: balang (bnn). Castelán: costilla (es). Catalán: costella (ca). Checo: žebro (cs). Chinés: 肋骨 (zh) (lègǔ). Coreano: 갈비뼈 (ko) (galbippyeo). Danés: ribben (da). Eslovaco: rebro (sk). Esloveno: rebro (sl). Estoniano: roided (et). Finés: kylkiluu (fi). Francés: côte (fr). Hakka: 骿籬骨 (hak) (piangˊ liˇ gudˋ). Húngaro: borda (hu).

Indonesio: tulang rusuk (id), iga (id). Inglés: rib (en). Italiano: lumen (it). Letón: ribas (lv). Lituano: šonkaulis (lt). Luxemburgués: Rëpp (lb). Minnan: 箅仔骨 (nan) (pín-á-kut (nan)). Neerlandés: rib (nl). Polaco: żebro (pl). Portugués: costela (pt). Romanés: coastă (ro). Ruso: ребро (ru) (rebró). Tagalo: tadyang (tl). Tao: tagzang (tao). Thao: falhaan (ssf). Vasco: saihets-hezur (eu). Vietnamita: xương sườn (vi). Xaponés: 肋骨 (ja) (ろっこつ, rokkotsu).

Portugués

• Etimoloxía: do latín costa(m), "lado"

• Pronuncia: /kuʃ.ˈtɛ.lɐ/ (AFI)

Substantivo feminino

costela (sg: costela; pl: costelas)

1. Costela.