desconcertar

Galego

• Etimoloxía: de des- e concertar.

• Pronuncia: /ðes.koŋ.θeɾ.'taɾ/ ou /ðes.koŋ.seɾ.'taɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

1. Perturbar a orde ou o concerto.

Verbo pronominal

1. (Figurado) Deixar ou quedar sen saber que dicir, facer ou pensar.